bazen, ismimin anıl olmasının ne saçma olduğunu düşünürken yakalıyorum kendimi. genelde bir mail okurken ismime rasladığımda bu hisse kapılıyorum, veya ismime belirgin bir vurgu geldiğinde.
- anıl yumurtan rafadan mı olsun kafadan mı hahaha
- anıl.. mm.. anıllll...
- noluyo lan delirdi bu galiba, vay babayn anayn
Böyle anlarda gözlerimi sımsıkı kapayarak ismimi üst üste çokkereçok kez söylersem eğer eski kanıksamışlığıma tekrar döneceğimi umuyorum, böylece ismime yabancılaşmamın ortadan kalkabileceğini ve tekrar kimliksiz ve isimsizmişim gibi yaşamaya devam edebileceğimi düşünüyorum. ama bunu yaparken dışarıdan pek de normal gözükmeyebileceğim aklımdan çıkıveriyor işte.
-(hiro nakamuravari göz kıs) anılanılanılanılanılanılanılalalnlanlalnlalnlallalaaaaaaaa
-la bu gene sapıttı, dürzü müdür gavat mıdır nedir
çok garip ama. yani bir şekilde dört harf yanyana gelmiş ve benim bu dört harf bir çırpıda söylendiğinde dikkat kesilmem ve ardından denilenleri üzerime alınmam bekleniyor. ve ben de bu kadar senedir sormadan sorgulamadan bunu kabullenmişim, her anıl diyene efendim diyorum. ne saçma lan? her "hıyar" diyene elinde tuzlukla giden adam gibi. ismim söylendiğinde tamamen refleksif olarak tepki vermeyi reddetmek istiyorum sayın okuyucu. insanların bu beklentisini bundan böyle karşılayamayacağım. algıma tolerans istiyorum. ismimle değil, varlığımla anılmak istiyorum. hatta mümkünse bana seslenmek isteyenler ismimle değil, varlığımla çağırsınlar. "anııııl" demesinler de, "çipibüp" desinler mesela. evet bu şekilde çağrılamayacağımı ben de biliyorum, çünkü eminim ki birkaç harfi yanyana getirerek kimsenin varlığına seslenebilmek, onun dikkat kesilmesini sağlayabilmek pek mümkün değil. kimsenin varlığına "çipibüp" diyerek seslenemezsiniz yani. o varlık cevap vermez bu çağrıya. sahi, derdimi anlatabiliyor muyum okuyucu? yoksa derdimi anlatırken, anlamlı kelime öbekleri oluşturmak için kullandığım 29 harf anlaşılmama yetmiyor mu. hatta şu soruyu da sorabilirim, anlaşılmak için illa 29 harfi anlamlı olacak şekilde bir araya getirmek mi gerekiyor. nedir bu anlam kuzum, neye göredir , kime göredir..? neyse kapıyorum bu konuyu, zira müdür geldi.
- anıl bey, bu projeye ait maliyet raporlarını görebilir miyim?
- anıl değilim ben. nikılıs. ismim nikılıs.
- çipibüp desem?
- lan?
3 comments:
bana da oluyo ooo! herkese oluyodur belki? ama ben o yabancılaşmayı korumaya çalışıyorum nedense, ama gidiyo kendiliğinden. bi de başka kelimelerde de oluyo. mesela 'masa' ne yani 'm+asa', 'ma+sa' filan. ama bazı kelimeler mükemmel, mesela limon. limon limondur yani bunda sorgulanıcak bişi yok.
evet bence de, limon kesinlikle limondur. ama başka bir dert de o kelimeyi söylerken kullandığın vurgu. mesela limondaki vurguyu "-li" hecesine verirsen başka, "-mon" hecesine verirsen başka anlam alıyorsun. nesnelerin böyle bir özelliği var.
ben nesneleri ve hayvanları çok seviyorum. insanları hiç sevmiyorum. kakalar.
ad yalanı, s.'yim inananı.
Post a Comment